در سال 1878 بود که یک پسر گرجی به نام “یوسب بسارینیس دز جوغاشویلی” در شهر “گوری” متولد شد. 49 سال بعد، این پسر حاکم مطلق اتحاد جماهیر شوروی شد: این فرد کسی نیست جز “ژوزف استالین”. چه می شود اگر مشهورترین پسر بومی شهر شما بزرگ شود و به یک دیکتاتور ظالم تبدیل گردد؟! احتمالاً شما موزه ای مانند آنچه در یک شهر گرجستانی به نام “گوری” وجود دارد خواهید داشت، جایی که ژوزف استالین متولد شده است.موزه استالین گوری کل مسیر زندگی استالین را نشان می دهد؛ از بدو تولد وی در “گوری” تا صعودش به عنوان رهبر اتحاد جماهیر شوروی و مرگ وی در سال 1953.
موزه استالین اکنون یکی از اصلی ترین جاذبه های تاریخی گرجستان است؛ مکانی که بازدید کنندگان می توانند نسخه شوروی زندگی استالین را بدون هیچ گونه اشاره ای به میلیون ها انسانی که او کشته است را، مشاهده کنند. طرفداران این موزه معتقدند: جدای از خون ریزی ها و دیکتاتوری های وی، او به عنوان یک رهبر قدرتمند که امپراتوری بزرگی ایجاد کرده بود و در جنگ جهانی دوم پیروز شده است می تواند قابل احترام باشد!
اگرچه استالین رهبری اتحاد جماهیر شوروی را در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن بر عهده داشت، اما استالین روسی نبود. او متولد سال 1878 بود (هرچند درباره تاریخ دقیق آن اختلاف نظراتی وجود دارد)، در خانواده ای فقیر بزرگ شد او و خانواده اش در یک اتاق کنار کارگاه پدرش زندگی می کردند پدرش کفاش بود و مادر مسیحی وی، استالین را در سال 1895 به سمت مقام کشیش بودن سوق داد. هنگام آموزش وی در مدرسه دینی تفلیس، وی توسط کشیش ها مجبور می شد تا فقط به زبان روسی صحبت کند. اما استالین با نوشتن شعر به زبان گرجی شورش می کرد (این اشعار در موزه به نمایش گذاشته شده اند).
شما می توانید از گزارش های موجود در موزه استالین در گوری، که توسط مدرسه او ارائه شده است، مشاهده کنید که استالین، در ابتدا دانش آموز بسیار باهوشی بود، اما همیشه می خواست شورش کند و وقتی او در اواخر دهه 1890 مارکسیسم را کشف کرد، این آشنایی به او هدفی داد. او مدرسه را ترک کرد و بعد از پذیرش مارکسیسم جذب پیروان آن شد.
استالین در سال 1878 در شهر “گوری” متولد شد، بنابراین باید پس از مرگ وی معبدی برای این رهبر معروف و بزرگ در گوری وجود می داشت. یک موزه تاریخی محلی که در سال 1951 ایجاد شد، قصد داشت پس از مرگ وی به یادبود استالین تبدیل شود. استالین در سال 1953 درگذشت و این موزه در سال 1957 به او اختصاص یافت. موزه استالین در سال 1961 هنگامی که بدن وی از مقبره برداشته شد و شهرها و خیابان ها تغییر نام یافتند، توانست از استالین زدایی جان سالم به در برد. مقامات اتحاد جماهیر شوروی احتمالاً نمی خواستند گرجی ها را آزار دهند که هنوز به معروف ترین هموطن خود افتخار می کردند و گوری نیز از مسکو دور بود.
موزه استالین گوری گرجستان در سال 1989 بسته شد، اما در سال های اخیر مجدداً افتتاح شد زیرا مقامات محلی متوجه شدند که این موزه یک جاذبه گردشگری قدرتمند به حساب می آید. از سال 2008 میلادی برنامه هایی برای تبدیل موزه استالین به “موزه پرخاشگری روسیه” وجود داشته است، اما این اتفاق تاکنون نیفتاده است زیرا این امر درآمدهای ناشی از گردشگران در زمان رکود اقتصادی بزرگ را تحت تأثیر خواهد گذاشت. امیدواریم که دولت گرجستان اهمیت تاریخی و منحصر به فرد بودن موزه را درک کند و آن را در وضعیت فعلی خود رها کند!
موزه ژوزف استالین در زادگاهش به سه بخش اصلی تقسیم می شود:
در ادامه به معرفی هر یک از بخش های ذکر شده به صورت مجزا می پردازیم تا بیشتر با این مجموعه تاریخی و البته قدیمی آشنا شویم.
ساختمان موزه، کاخ بزرگی است به سبک گوتیک که با برج ساعت و گالری ستون کامل شده است.
جلوی موزه یک مجسمه کوچک استالین وجود دارد. استالین از جراحتی رنج می برد که علت پنهان کردن بازوی چپش در مجسمه هایش و همچنین این مجسمه نیز همین موضوع بوده است.
در ورودی ساختمان اصلی موزه با سالنی چشمگیر شامل لوازمی لوکس با کف مرمر، فرش قرمز و لوسترهای مجلل، اما مجموعه ای در کل قدیمی روبه رو خواهید شد. روح فضا بسیار سنگین و گویای تاریخ پر درد و رنج اتفاقات صاحبان اصلی این فضاست.
غرفه بلیط فروشی مجموعه در داخل ساختمان قرار گرفته است و یک پنجره کوچک دارد که در گوشه ای از ورودی، به طور معمول موزه های شوروی، قرار گرفته است.
یک راه پله مرمر که منتهی به یکی از مجسمه های استالین در جلوی پنجره شیشه ای رنگی می شود، باعث می شود بازدید کننده احساس کند که وارد کلیسا یا مکان مذهبی می شود.هرچه که از پله ها بالاتر بروید، این مجسمه سنگینی خود را بر فضا بیشتر نمایان می سازد.
اولین سالن ساختمان، به نمایشگاه زندگی اولیه استالین اختصاص داده شده است، عکس ها، نقاشی ها و مقالات روزنامه ها در مورد جوانی او، به عنوان یک سارق بانکی و اقدامات برجسته انقلابی اولیه وی پرداخته است.
دومین سالن نمایشگاه، صعود استالین به قدرت در حزب کمونیست که منجر به مقام وی به عنوان قدرتمندترین مرد اتحاد جماهیر شوروی شد را مستند کرده است.
موضوع سالن سوم، نقش استالین به عنوان فرمانده ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم است.اتاقی در گوشه این سالن به “اتاق پیروزی” شناخته می شود که در آن پیروزی استالین را در برابر نازی ها که در پایان جنگ بزرگ وطن پرستانه رخ داد جشن می گیرد. یک کولاژ عکس، تصاویری از پیروزی ارتش سرخ و استالین به عنوان رهبر آن را نشان می دهد که سرزمین مادری شوروی را از هیتلر نجات داد. یک ورودی کوچک به اتاق بعدی منتهی می شود که در آن نقاب مرگ استالین در مرکز دایره ای قرار دارد که با ستون هایی احاطه شده است. اتاق در تاریکی است و دیوارهای آن سیاه رنگ آمیزی شده است، که همراه با فرش قرمز تیره رنگ و جو و محیطی شبیه به آرامگاه لنین را ایجاد می کند.
این نمایشگاه با اتاقی خاتمه می یابد که وسایل شخصی و هدایایی که استالین از مقامات خارجی و سازمان کمونیستی از سراسر جهان دریافت کرده است به نمایش گذاشته می شود.
بسیاری از آثار اساساً ظروف میز غذاخوری مانند بشقاب، لیوان های چای و گلدان هایی هستند که پرتره استالین روی آن حک شده است. همچنین برخی از هدایای کوچک اما جالب توجه در این مجموعه وجود دارد مانند میز زینتی که همانند یک جعبه نور، زیرسیگاری و جعبه سیگار عمل می کند و با یک تانک پیروزی “تی 34” تزئین شده است.یک هدیه جالب دیگر از هلند است؛ مجموعه ای از کفش های چوبی کوچک رنگ شده از طرف روزنامه کمونیستی “دی ورهد” هلندی است.این موزه همچنین یکی از لباس های استالین را به نمایش گذاشته است. مجموعه ای از جمله پالتو مخصوص وی، چکمه و کلاه.
آخرین بخش قابل بازدید این ساختمان دفتر کار استالین در دولت شوروی منتهی می شود. در این اتاق میز کار وی و بخش مربوط به جلسات او با سران اصلی حزب همچنین تلفن مخصوص او قابل بازدید است.
موزه استالین مجموعه بزرگی از آثار هنری خود ژوزف استالین نیز به نمایش گذاشته است. همچنین پرتره های متنوعی از استالین که در پالتوی معروف او قرار دارد در اتاق های نمایشگاه به نمایش در آمده است. سایر نقاشی ها، استالین را در طول فعالیت های انقلابی وی یا در محل کار او در دولت شوروی به تصویر می کشد.
دو تصویر از استالین به همراه مادرش نیز در مجموعه وجود دارد که به نظر می رسد در همان لحظه نقاشی شده است.
شهر “گوری” به موزه استالین و مجسمه استالین مشهور است، که در سال 2012 از میدان اصلی شهر برداشته شد. این مجسمه باید جلوی موزه قرار گیرد اما این اتفاق هنوز نیفتاده است. مدتی پیش گودالی با آرماتور فولادی حفر شده است، اما احتمالاً جایگزینی مجسمه بسیار جنجالی است.
دو مجسمه کوچکتر نیز از استالین وجود دارد، یکی جلوی موزه و دیگری در راه پله ای که به نمایشگاه اصلی ختم می شود (که در بخش های قبلی با آن ها آشنا شدیم). همچنین یک مجسمه استالین به عنوان یک پسر و پیکره های نیم تنه از وی که استالین را در سنین مختلف به تصویر می کشد، به نمایش گذاشته شده است.
خانه ای که استالین در سال 1878 در آن به دنیا آمد و چهار سال در آن زندگی کرد، در جلوی ساختمان اصلی موزه توسط یک عمارت پوشیده شده است. پدر استالین “ویساریون جوغاشویلی”، یک کفاش محلی بود که یک اتاق را در این ساختمان اجاره کرده بود و یک کارگاه در زیرزمین داشت. یک مدل از خانه با کارگاه موجود در زیرزمین آن در موزه در معرض نمایش گذاشته شده است.
واگن ریلی که استالین در اواخر جنگ جهانی دوم برای سفر به کنفرانس های صلح جنگ جهانی دوم در مالتا و تهران از آن استفاده کرده بود، در یک طرف موزه واقع شده است.
در فضای داخلی واگن همه چیز لوکس است و احساس می کنبد یک سربازخانه متحرک برای رهبر کمونیست و نزدیکترین مشاوران وی طراحی شده بوده است. واگن دارای وزن 83 تن است در سال 1985 به این موزه اهدا شد که از یک انبار راه آهن در روستوف در “دون” کشف شد. این واگن شامل اتاق خواب، آشپزخانه، حمام با دوش، توالت و اتاق جلسات در قسمت انتهایی واگن است.
فضایی نیز برای فروش اقلامی به عنوان یادگاری از این مجموعه تاریخی اختصاص داده شده است؛ اقلامی مانند کیسه های مخصوص حمل، فنجان های قهوه و سایر اقلام سوغاتی برای فروش در یک فروشگاه هدیه کوچک. اما شاید هم شما ترجیح می دهید فقط با تفکرات خود در مورد جایگاه استالین در تاریخ، اینجا را ترک کنید!
شهر “گوری” که موزه استالین در آن واقع شده است در فاصله 68 کیلومتری پایتخت گرجستان، شهر تفلیس، قرار دارد و برای رسیدن به آنجا می توانید از تاکسی، مینی بوس (ماشروتکا) و قطار استفاده کنید. حدود یک ساعت و پانزده دقیقه با ماشین و حدود یک ساعت با مینی بوس طول می کشد. از ایستگاه راه آهن مرکزی تفلیس تا گوری نیز یک و نیم ساعت فاصله دارد.
برای رسیدن به گوری از تفلیس می توانید از ایستگاه اتوبوس تفلیس که در خارج از ایستگاه مترو “دیدو” واقع شده است، یک تاکسی، مینی بوس یا همان ماشروتکا بگیرید. برای رفتن از مرکز تفلیس به ایستگاه “دیدو” هم می توانید از مترو استفاده کنید که ارزان و آسان است. مینی بوس ها از 7 صبح تا 8 بعد از ظهر در حال کار هستند.
قبل از اینکه از ایستگاه مترو “دیدو” خارج شوید، با رانندگان تاکسی روبه رو خواهید شد. ایستگاه اتوبوس هیچ ساختاری ندارد و ون، تاکسی و ماشروتکاها در همه جا وجود دارند که با فریاد کردن نام مقصد، از آنها سؤال می کنند که کجا می روید و سعی می کنند شما را به داخل اتومبیل های خود ببرند و مسافر بزنند!
آدرس: گرجستان، گوری، بلوار استالین
تلفن: 995370272681
ساعت بازدید: ده صبح تا شش بعداز ظهر
آژانس مسافرتی آسمان پرستاره پرشیا مجری تخصصی تورهای گرجستان آماده است تا شما را به این موزه زیبا برساند. شما می توانید جهت اطلاع از شرایط و جزییات تور گرجستان با شماره 02122887100 تماس حاصل فرمایید.
پشتیبانی 24 ساعته
دیدگاهتان را بنویسید